۲۳ تير ۱۳۹۵

وضعيت نشستن


وضعيت نشستن

گام اول: صندلي:

تا جايي که مي توانيد باسن خود را به تکيه گاه(پشت) صندلي نزديک کنيد. ارتفاع نشيمنگاه صندلي را طوري تنظيم کنيد که کف پايتان صاف روي زمين قرار گيرد و زانوهاي شما در راستاي ران‌هايتان باشند (ران وساق پا زاويه ي 90 درجه داشته باشند).

پشتي صندلي بايد با نشيمنگاه زاويه 120 درجه بسازد. در اين زاويه کمترين فشار بر ستون مهره ها وارد مي شود و انحناهاي آن در وضع طبيعي خود قرار مي ‌گيرند. اگر لازم است از کوسن هاي کوچک استفاده کنيد تا پايين و بالاي کمرتان هم تکيه گاه داشته باشد.

اين کار باعث مي شود انحناي طبيعي ستون فقرات حفظ شود و فشار کمتري به کمر وارد شود. دسته هاي صندلي هم بايد طوري تنظيم شود که وقتي دست ها را روي آن قرار مي دهيد، شانه ها يتان شل و آزاد باشند.

گام دوم: ميز و صفحه کليد کامپيوتر :

ميز خود را طوري قرار دهيد که نزديک ترين فاصله را با شما داشته باشد. اگر با صفحه کليد کامپيوتر کار مي کنيد، ميز کشويي آن يا خود صفحه کليد را تا حد ممکن به سمت خود بکشيد. دقت کنيد قسمتي که بيشتر از همه استفاده مي کنيد، مستقيم جلوي شما قرار گيرد که کمرتان مجبور به چرخش نشود.

ارتفاع ميز هم بايد طوري تنظيم شود که آرنج و شانه هاي شما بتواند آزاد و شل قرار گيرند و مچ دست هاي شما خم نشوند (در امتداد ساعد باشد). در اين حالت معمولا يک زاويه 110 درجه بين ساعد و بازو ايجاد مي شود. براي نوشتن هم نبايد روي ميز خم شويد، بلکه با نزديک کردن ميز و صندلي، خود را به کار مسلط کنيد.

گام سوم: صفحه نمايش کامپيوتر و وسايل روي ميز :

دقت کنيد وسايل مورد استفاده روي ميز را طوري قرار دهيد که همه چيز در دسترس شما باشد و براي برداشتن يا کار با هر وسيله مجبور به خم شدن روي ميز يا دراز کردن بيش از حد دستتان نشويد.

صفحه نمايش کامپيوتر بايد بالاي صفحه کليد و مستقيم روبروي چشم هاي شما باشد، طوري که گردن شما به پايين و بالا يا پهلو ها خم نشود. لازم است حداقل به اندازه ي يک بازو از صفحه نمايش فاصله داشته باشيد.

يادتان نرود نسبت به پنجره طوري بنشينيد که انعکاس نور در صفحه نمايش شما را اذيت نکند. تلفن هم بايد در جايي قرار گيرد که به راحتي در دسترس باشد و براي جواب دادن به آن مجبور به خم شدن يا چرخش کمر نشويد. اگر صندلي تان نمي چرخد، بهتر است کل بدن را به سمتي که مي خواهيد بچرخانيد نه کمرتان را.

گام چهارم: توقف کار و استراحت:

حتي زماني که کاملا طبق اصول صحيح نشسته ايد، نشستن طولاني در يک جا، با ممانعت از جريان خون مي‌ تواند براي بدنتان عوارضي ايجاد کند. بنابراين سعي کنيد هر 20 تا 30 دقيقه، يکي دو دقيقه کار خود را متوقف کرده و حرکات کششي انجام دهيد و بعد از هر ساعت 5 تا 10 دقيقه استراحت کرده يا کار خود را تغيير دهيد.

البته نمي گوييم کار را تعطيل کنيد، بلکه منظورمان از استراحت اين است که با تغيير وضعيت بدني خود به عضلات و مفاصل استراحت بدهيد. کافي است هر عضله در خلاف جهتي که قرار داشته، قرار گيرد. براي اين کار حتي مي توانيد بلند شويد و در اتاق خود چند قدم راه برويد.

يادتان باشد علاوه بر عضلات و مفاصل، چشم هاي شما نيز نياز به استراحت دارند. بنابراين گه گاه به جاي نگاه کردن به صفحه نمايش به نقطه اي دور دست خيره شويد يا با کف دست تان 10 تا 15 ثانيه چشم هايتان را بپوشانيد.

سه نكته ي طلايي:

1. تا مي توانيد هنگام کار از جايتان بلند شويد و حرکت داشته باشيد.

2. تا جايي که ممکن است وسايل روي ميز را در دسترس خود قرار دهيد تا براي استفاده از آنها لازم نباشد مرتب روي ميز خم شويد.

3. هنگام کار عضلات خود را شل و ريلکس کنيد تا متحمل فشار انقباض عضلاني اضافي روي بدن خود نشويد.